Scholeksters

ik loop langs kwelders

onder wolken

en een stralend

blauwe lucht

scholeksters

belagen, op afstand

mijn wandelende

rug

duiken vliegend

door de ruimte

van dijk naar land

en terug

ik hoor de lente

in hun gil

eenmaal

voorbij

zijn ze

weer

gerustgesteld

en stil