Rottumerplaat

Verstopt

op zee

weet ik

een eiland

stranden

breed

soms smal

en geel

soms grijs

honderden

zeehonden

in de zon

ongrijpbaar ver

de horizon

Grensloos hoog

de hemelboog

als tralie loze

vogelkooi

door de mens

vergeten

mooi

Ik mocht er

dwalen

voor een uur

nooit

zag ik

het oer

zo puur