Muren

de zee ontmantelt

pelt, verwaait

taaie zoute schillen

roestig denken

schuurt ze scherp

met zand

buldert tegen muren

en lagen stug verstand

als dan, al dat is verdronken

en is schelpen is verstopt

vind je terug

wat zachtjes glanst

gevoel

een hart dat klopt