Niet iedereen vindt het een aantrekkelijk idee, maar ik vind het fijn om zo nu en dan een weekend alleen ergens door te brengen. Soms zoek ik een eiland op, soms een bijzonder plekje dichtbij huis. Deze keer verblijf ik een paar nachten in een schattig blauw huisje, direct aan het Lauwersmeer. Amper dertig kilometer van mijn eigen huis begeef ik me voor even in een heel andere wereld. Vanuit elf lange ramen kijk ik naar een horizon vol golven, met daarboven een telkens veranderende lucht. Dit huisje is van binnen één groot levend schilderij. De hele dag zie en hoor ik groepen meerkoeten die alsmaar onderduiken in het koude water voor voedsel, samen met bruine en zwart-witte kuifeenden. Twee aalscholvers huizen op palen vlakbij, waar ze hun vleugels kunnen drogen in de wind.
Met de verrekijker tuur ik regelmatig naar het schiereiland aan de overkant, waar zilverreigers vertoeven en een groepje Konikpaarden. Vanochtend zag ik daar zelfs een grote vos in de bosserij verdwijnen. Verder vermaak ik me ook met de boten die in en uit de haven vlak naast me varen. Ik vind de witte zeilen mooi, maar ook de pure buitenmensen die de boten bevaren. Vandaag was het best guur, maar ik zag enkel blije en fanatieke gezichten onder de warme mutsen.
Zo'n weekend als deze kan ik mijn eigen gang gaan. Slapen en wakker worden wanneer ik wil, eten waar ik zin in heb en zelf uitgezochte plekken bewandelen. Iedereen laat me dan ook maar even, zo'n weekend. En ik laat me door niks en niemand afleiden. Dit stimuleert eigen gedachten en gevoel, de creatieve brein en mijn eigen diepe ik. Het mooie is dat ik altijd tegen het einde van zo'n 'laat me' uitje, mijn gezin ga missen en zij mij. Ik rij dan ook graag weer terug naar mijn eigen nestje. Maar wel een stukje vrijer en vrolijker. Geïnspireerd, gemotiveerd en uitgerust.
'En laat me blijven wie ik ben.' - Laat me, Ramses Shaffy
Wadwicht
(Het Blauwe Waterhuis is te boeken via Lauwersmeer Plezier en hoe mooi het Lauwersmeergebied is, zie je hieronder!)
